سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

انار شیطان، سمنگ، پرپوک، سیمیل (نام علمی: Tecomella undulata) گونه‌ای درخت کوچک از تیرهپیچ‌اناریان است. معمولاً ارتفاع آن بین ۴تا ۱۲متر است. برگهای تقریباً همیشه سبز انار شیطان متقابل باریک و کشیده با کناره‌های صاف است. گلهای آن درشت بی‌بو و سرخ رنگ یا زرد مایل به قرمز و درازای جام گل ها ۴تا ۷سانتیمتر و دارای شهد شیرین است. میوه باریک و دراز آن به طول ۲۰سانتیمتر است. پرچم ها از جام گل بلندتر، کیسه‌های بساک دو حجره‌ای، حجره‌ها واگرا. میوه کپسول خورجین مانند، خطی طویل، دوحجره‌ای، دو دریچه‌ای، تقریباً فشرده. دانه‌ها در جهت عرضی بالدار، بالها ضخیم و در نهایت با لبه‌ای تا حدودی غشایی است.

مشخصات درخت انار شیطان

فصل گل دهی انار شیطان: گل‌های درشت زرد و نارنجی رنگ آن در مدت زمان کوتاهی طی فصل بهار دیده می‌شود.

رشد درخت انار شیطان: درخت انار شیطان گیاهی نمک دوست و تثبیت کننده خاک است که بسیار حائز اهمیت است؛ انار شیطان بسیار مقاوم به گرما و کم آبی می باشد، اما نیاز به حفاظت دقیق و درست دارد.

پراکندگی درخت انار شیطان در جهان

پراکنش این گیاه جذاب در کشورهای افغانستان، غرب پاکستان، جنوب شرقی عربستان و در کشور ایران ما هم در جنوب فارس، شمال خوزستان، بوشهر، هرمزگان، کرمان و سیستان و بلوچستان، بصورت پراکنده می‌باشد.

این درختچه چون تنها گل داده و میوه نمی‌دهد به "انار شیطان" مشهور هست، از زیباترین درختان گل دهنده دنیا و بومی هندوستان و ویژه مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که در استان‌های کرمان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، خوزستان و هرمزگان رشد می‌کند.ذخیر گاه این گیاه در شمال استان کرمان در شهرستان ارزوئیه می باشد.

این درخت به عنوان گونه‌ای مهم برای حفاظت از مناطق خشک، تثبیت شن در مناطق مستعد فرسایش و همچنین پناهگاه مناسبی برای حیات وحش است.

درخت"انار شیطان"  تا چهار متر ارتفاع دارد و تنها گونه ایرانی جنس سوسن است که از لحاظ زیبایی همردیف بیشتر گونه‌های شناخته شده و پرورش یافته این جنس است.

در ایران این درختچه را با نام‌های محلی گل‌پرک، پرپوک، سمنگ، سونگ، فرفار و ساج بیابان هم می‌نامند.

"انار شیطان" درختی بسیار مقاوم به خشکی، یخ‌زدگی و آتش‌سوزی است. برگ‌های آن خوراک دام است. این درخت به سادگی توسط قلمه و بذر تکثیر می‌شود. چوب آن زیبا، محکم، بادوام بوده و برای لوازم ظریف و پرکاربرد بکار می‌آید. این گیاه در شفابخشی نیز برای درمان برخی بیماری‌ها مانند لکه‌های سفید روی پوست، بزرگی طحال و نیز سفلیس استفاده می‌شود.

متاسفانه در ایران به دلایل متعددی مانند تخریب انسانی و طبیعی این گونه نادر و با ارزش را در معرض انقراض قرار داده است. در نتیجه آگاهی از ویژگی‌های اکولوژیکی و نیازهای رویشگاهی این گونه برای احیا و گسترش آن اهمیت  زیادی دارد.